อยากถาม
แต่ไม่กล้าจะทัก
เมื่อกลายเป็นแค่คนรู้จัก
ตั้งแต่วันที่เธอเดินจากไป
อยากรู้
อยู่ตรงนั้นสบายดีไหม
มีคนที่คอยดูแล เธออยู่ใช่ไหม
ห่วงใยได้เพียงในใจเท่านั้น
ตรงนั้นที่ไม่มีฉันไม่รู้ชีวิตเธอเป็นอย่างไร
ยังยิ้มได้ไหม ในทุกวัน
ตรงนี้ มันยังมีฉัน
ติดอยู่ในความทรงจำ ไม่ไปไหน
ยังอบอวลด้วยความคิดถึงในห้องแห่งความรัก
แม้มันจะหลงเหลือเพียงแค่ซาก ที่มันพังไปพร้อมหัวใจ
กระดาษแผ่นนั้นที่เขียนเรื่องราวของเรายังวางไว้
ประตูที่เธอเดินออกไป ยังไม่เคยเปิดให้ใครเข้ามา
หมอนของเธอใบนั้น ฉันยังวางไว้ที่เก่า
ผ้าห่มของเรา ช่วยทำให้ฉันอุ่นใจ
ทุกอย่างที่เธอให้มา ยังเก็บรักษาเอาไว้
ลืมไม่ไหว ใจยังเป็นของเธอ
ตรงนั้นที่ไม่มีฉันไม่รู้ชีวิตเธอเป็นอย่างไร
ยังยิ้มได้ไหม ในทุกวัน
ตรงนี้ มันยังมีฉัน
ติดอยู่ในความทรงจำ ไม่ไปไหน
ยังอบอวลด้วยความคิดถึงในห้องแห่งความรัก
แม้มันจะหลงเหลือเพียงแค่ซาก ที่มันพังไปพร้อมหัวใจ
กระดาษแผ่นนั้นที่เขียนเรื่องราวของเรายังวางไว้
ประตูที่เธอเดินออกไป ยังไม่เคยเปิดให้ใคร (เข้ามา)
ยังอบอวลด้วยความคิดถึงในห้องแห่งความรัก
แม้มันจะหลงเหลือเพียงแค่ซาก ที่มันพังไปพร้อมหัวใจ
กระดาษแผ่นนั้นที่เขียนเรื่องราวของเรายังวางไว้
ประตูที่เธอเดินออกไป ยังไม่เคยเปิดให้ใครเข้ามา